سیم جوش میکا برای ساخت الکترودهای مصرفی و غیر مصرفی و همچنین مواد مصرفی استفاده می شود. فقط برای جوشکاری فولاد حدود 80 نوع سیم وجود دارد.
قطر، ترکیب شیمیایی و کیفیت سیمی که از آن الکترودهای جوشکاری فولاد تولید می شود توسط GOST 2246-70 تعیین می شود.
سیم های جوشی از بخش جامد، شاردار و فعال شده وجود دارد. در مورد سیم نوع اول سوال خاصی وجود ندارد و دو نوع دیگر نیاز به بررسی دقیق تری دارند.
سیم جوشی با هسته شار دارای ساختار لوله ای است. در داخل یک پودر پرکننده وجود دارد که وزن آن می تواند تا 40 درصد وزن کل سیم باشد.
سیم جوش به عنوان یک ماده مصرفی برای جوشکاری نیمه اتوماتیک استفاده می شود. تولید کنندگان مدرن آن را در دو نسخه تولید می کنند: با و بدون پوشش مس. چگونه و چرا سیم مسی با روکش معمولی متفاوت است؟ بیایید سعی کنیم آن را بفهمیم.
تولید مفتول با روکش مس: برای به دست آوردن سیم مسی از روش پوشش تماسی استفاده می شود. برای انجام این کار، شمش فولادی در محلول سولفات مس غوطه ور می شود.
در اینجا، در نتیجه تفاوت پتانسیل های الکترود، یک واکنش جایگزینی رخ می دهد: آهن به محلول می رود و مس روی سطح سیم رسوب می کند.
پس از آن، سیم از داخل قالب عبور داده می شود که پوشش مسی را آب بندی می کند. در نتیجه، سطح آن براق می شود و یک رنگ صورتی مشخص به دست می آورد
طراحی می تواند به صورت یک لوله معمولی و همچنین با خم یا دو لایه باشد. ترکیب پودر مخلوطی از مواد معدنی است و ممکن است شامل کربنات، روتیل، فلوریت، عناصر آلی در ترکیبات مختلف باشد.
سیم های هسته ای که برای جوشکاری بدون اتمسفر گاز محافظ طراحی شده اند، خود محافظ نامیده می شوند، استفاده از آنها فرآیند را بسیار ساده می کند، زیرا نیازی به سیلندرهای دی اکسید کربن سنگین نیست. این امر به ویژه در شرایط کار نصب در ارتفاع بسیار مهم است.
سیم های فعال همچنین حاوی مواد افزودنی مواد پودری هستند، اما محتوای آنها در وزن کل بسیار کمتر است، فقط 5-7٪. افزودنی ها را می توان به شکل فیتیله های نازک به داخل سیم فشار داد یا به کانال مرکزی وارد کرد. سیم های فعال بیشتر برای جوشکاری در دی اکسید کربن استفاده می شوند.
چگونه علامت گذاری سیم را رمزگشایی کنیم. علامت گذاری سیم جوش می تواند بسیار پیچیده باشد. اولین ارقام قطر بر حسب میلی متر است.
